0% Complete
صفحه اصلی
/
اولین کنگره بین المللی رویکردهای نوین سبک زندگی، پیشگیری و درمان سرطان
بررسی کیفیت زندگی بیماران با تومور مغزی مراجعه کننده به بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال1399-1400
نویسندگان :
فاطمه بهرام نژاد (دانشگاه علوم پزشکی تهران) , سمیرا عیدی (دانشگاه علوم پزشکی تهران)
کلمات کلیدی :
کیفیت زندگی،تومور مغزی،تهران
چکیده :
مقدمه: در حال حاضر درمان قطعی براي بیماران مبتلا به تومورهاي بدخیم مغز وجود ندارد. لذا اولویت درمانی براي این بیمــاران طــولانی تر کــردن عمر البته با حفظ کیفیت زندگی و تسکین علائم بیماري(مراقبت تسکینی) می باشد. درمــان براي اغــلب تومورهاي مغزي جراحی همــراه با رادیــوتراپی، شــیمی درمــانی یا رادیو شیمی درمانی می باشــد. با این حال، همه روش هاي یاد شده داراي عوارض بوده و می توانند، منجر به افزایش عوارض بیماری شوند. بدین طریق کیفیت زندگی این بیماران را هم تحت تاثیر قرار دهد. برهمین اساس، مطالعه حاضر با هدف تعیین سطح کیفیت زندگی بیماران مبتلا به تومور مغزی مراجعه کننده به بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر یک پژوهش مقطعی در فاصله تیرماه 1399 تا خرداد ماه 1400در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران است. نمونه های پژوهش شامل 206 بیمار که معیار های ورود به مطالعه را داشتند، بود. بیماران به صورت در دسترس وارد مطالعه شدند. داده های مطالعه با کمک پرسشنامه های دموگرافیک و پرسشنامه ی کیفیت زندگی تومور مغزی سنجیده شد. داده های بدست آمده با نرم افزاز SPSS نسخه 19 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: 206 بیمار پرسشنامه های مربوطه را تکمیل کردند. ازآنجایی که پیگیری از سوی پژوهشگر به صورت مکرر بوده، لذا ریزشی در حجم نمونه در این مطالعه وجود نداشت. یافته ها نشاندهنده آن بود که 9/53درصد از بیماران مورد پژوهش زن بودند و 2/63درصد سن بین 30 تا 40 سال داشتند. میانگین( انحراف معیار) نمره کلی کیفیت زندگی این بیماران94/16± 63/28 بود. در بعد عدم قطعیت آینده59/25± 37/40، اختلال بینایی30/36± 5/25، عملکرد حرکتی06/25± 93/27 و در بعد نقص ارتباطی 85/26 ±48/24 بود. همچنین کیفیت زندگی در سنین مختلف و هم چنین افراد مجرد یا متاهل تفاوت معنی داری دارد(05/0P<). در بررسی ارتباط بین مشخصات فردی با کیفیت زندگی نتایج نشاندهنده آن بود که کیفیت زندگی تنها با سن(001/0p<) و وضعیت تاهل(001/0p=) ارتباط معنی دار آماری داشته است به طوریکه مقایسه دو به دو توکی نشاندهنده آن بود که میانگین کیفیت زندگی در بیماران بالای 50 سال به طور معنی داری کمتر از زیر 30 (0.021p=) بود نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که که میانگین کیفیت زندگی بیماران مبتلا به تومور مغزی در سطح پایینی است و این نشان دهنده اهمیت به کیفیت زندگی این افراد و برنامه ریزی برای بهبود آن است. لذا توصیه می شود، مسئولین و دست اندرکاران نظام سلامت برای بهبود کیفیت زندگی این بیماران برنامه ریزی کرده و عوامل دخیل بر عدم ارتقای کیفیت زندگی این بیماران را شناسایی و در جهت رفع آنها تلاش کنند.
لیست مقالات
ثمین همایش، سامانه مدیریت کنفرانس ها و جشنواره ها - نگارش 34.4.5
